نکات مهم مبحث هفدهم مقررات ملی ساختمان لوله کشی گاز طبیعی
نکات مهم مبحث هفدهم مقررات ملی ساختمان لوله کشی گاز طبیعی
مبحث هفدهم مقررات ملی ساختمان به لولهکشی گاز طبیعی اختصاص دارد و شامل قوانین و استانداردهایی است که باید در طراحی، نصب، نگهداری و بازرسی سیستمهای لولهکشی گاز طبیعی در ساختمانها رعایت شود. این مبحث بر ایمنی، کارایی و بهداشت سیستمهای گاز متمرکز است و باید اطمینان حاصل کند که گاز طبیعی بهطور ایمن به مصرفکنندگان منتقل میشود. در ادامه نکات مهم و اصولی این مبحث آورده شده است:
۱. استانداردهای کلی در لولهکشی گاز طبیعی
- مواد لولهها: لولههای گاز باید از مواد مقاوم به خوردگی، مانند لولههای فولادی گالوانیزه، لولههای پلیاتیلن و یا لولههای فولادی با پوشش محافظ استفاده شوند.
- قطر لولهها: قطر لولهها باید با توجه به میزان مصرف گاز در ساختمان و فشار گاز طراحی شود. برای ساختمانهای مسکونی معمولاً از لولههای با قطر ۱.۵ اینچ تا ۲ اینچ استفاده میشود.
- رعایت استانداردهای بینالمللی: نصب سیستمهای لولهکشی گاز باید مطابق با استانداردهای جهانی مانند استاندارد ISO 9001، استانداردهای ملی ایران (مبحث هفدهم) و استانداردهای مربوط به گاز طبیعی باشد.
۲. طراحی سیستم لولهکشی گاز
۲.۱. بررسی نیاز گاز مصرفی
- محاسبه بار حرارتی ساختمان: برای طراحی سیستم لولهکشی گاز، ابتدا باید بار حرارتی ساختمان و نیاز به گاز مصرفی مشخص شود. این نیاز به گاز برای دستگاههای گرمایشی، پختوپز و دیگر مصارف گازی محاسبه میشود.
۲.۲. نحوه چیدمان لولهها
- نصب لولهها: لولهها باید بهگونهای نصب شوند که از نشتی گاز جلوگیری شود. همچنین لولهها باید از مسیرهای ایمن عبور کنند و در برابر آسیبهای فیزیکی مانند ضربه و فشار مقاوم باشند.
- فاصله لولهها از اجسام داغ: لولههای گاز باید از منابع حرارتی (شومینهها، پکیجها، و …) حداقل ۳۰ سانتیمتر فاصله داشته باشند.
۲.۳. محل نصب تجهیزات گاز
- نصب کنتور گاز: کنتور گاز باید در محلی نصب شود که دسترسی به آن آسان باشد و از شرایط نامطلوب (مانند رطوبت یا گرمای زیاد) دور باشد. همچنین باید در نزدیکی ورودی اصلی ساختمان نصب شود.
- تجهیزات جانبی: باید از شیرهای قطع اضطراری، شیرهای کنترل فشار و دیگر تجهیزات ایمنی برای کنترل جریان گاز استفاده شود.
۳. سیستمهای ایمنی در لولهکشی گاز
۳.۱. پیشگیری از نشتی گاز
- آزمایش نشتی: پس از نصب لولهها، باید سیستم بهطور کامل تحت آزمایش نشتی قرار گیرد. این آزمایش با استفاده از فشار بیشتر از فشار کاری معمول انجام میشود تا از ایمن بودن سیستم اطمینان حاصل شود.
- استفاده از مواد آببندی: برای اتصال لولهها از نوارهای آببندی و مواد مناسب برای جلوگیری از نشتی گاز استفاده شود. لولههای جوشکاریشده باید با دقت و بهطور صحیح جوش داده شوند.
۳.۲. سیستمهای هشداردهنده
- نصب سیستم هشدار گاز: در فضاهایی که احتمال نشتی گاز وجود دارد (مانند آشپزخانه، انباری و …) باید از سیستمهای هشداردهنده برای تشخیص نشتی گاز استفاده شود. این سیستمها میتوانند بهطور خودکار گاز را قطع کنند.
۳.۳. شیرهای قطع اضطراری
- نصب شیرهای قطع اضطراری: در نقاط مختلف سیستم لولهکشی باید شیرهای قطع اضطراری برای قطع جریان گاز در مواقع ضروری نصب شود. این شیرها باید در دسترس و در محلی مشخص نصب شوند.
۴. روشهای نصب لولهها و تجهیزات گاز
- نصب لولهها بهطور عمودی و افقی: لولههای گاز باید بهگونهای نصب شوند که از وقوع مشکلات احتمالی مانند شکستگی، خوردگی یا فشار اضافی جلوگیری شود. برای نصب لولهها باید از اتصالات مناسب و مقاوم استفاده شود.
- قرار دادن لولهها در مکانهای محافظتشده: لولههای گاز باید از معرض آسیبهای فیزیکی و شرایط جوی نامساعد (رطوبت، گرما، سرما) محافظت شوند.
۴.۱. استفاده از لولههای پلیاتیلن
- مزایای لولههای پلیاتیلن: لولههای پلیاتیلن به دلیل مقاومت بالا در برابر خوردگی، سبک بودن و نصب آسان، در سیستمهای لولهکشی گاز طبیعی بسیار محبوب هستند.
- نصب لولههای پلیاتیلن در خارج از ساختمان: این لولهها باید در عمق مناسب دفن شوند و باید از سیستمهای محافظتی مانند پوششهای خاص برای جلوگیری از آسیبدیدگی برخوردار باشند.
۵. استانداردهای مربوط به فواصل ایمنی
- فاصله لولههای گاز از سایر تجهیزات: لولههای گاز باید از منابع حرارتی، برق و دیگر تجهیزات حساس فاصله مناسب داشته باشند. بهعنوان مثال، باید از منابع گرمایشی حداقل ۳۰ سانتیمتر فاصله داشته باشند.
- فاصله لولهها از دیوارها و سقفها: لولهها باید حداقل ۱۰ سانتیمتر از دیوارها و سقفها فاصله داشته باشند.
۶. آزمایش و بازرسی سیستم گاز
- آزمایشهای فشار: پس از نصب، باید سیستم لولهکشی گاز تحت آزمایش فشار قرار گیرد تا از عدم نشتی و ایمن بودن آن اطمینان حاصل شود.
- بازرسی دورهای: سیستمهای گاز باید بهطور منظم توسط تکنسینهای متخصص مورد بازرسی قرار گیرند. این بازرسیها باید شامل بررسی اتصالات، شیرآلات، کنتورها و سایر تجهیزات گاز باشد.
- نکات ایمنی هنگام بازرسی: در بازرسی سیستمهای گاز، باید تمامی نکات ایمنی رعایت شده و از وجود گاز در محیطهای بسته جلوگیری شود.
۷. آیندهنگری و صرفهجویی در مصرف گاز
- استفاده از فناوریهای نوین: استفاده از فناوریهای نوین در طراحی سیستمهای لولهکشی گاز مانند سیستمهای هوشمند برای کنترل مصرف گاز و ایمنی بیشتر در لولهکشی.
- صرفهجویی در مصرف گاز: بهکارگیری سیستمهای گازی با بازدهی بالا و بهینهسازی سیستم لولهکشی برای کاهش هدررفت گاز از جمله اقداماتی است که در طراحیهای جدید باید مد نظر قرار گیرد.
۸. ملاحظات خاص در لولهکشی گاز در ساختمانهای بلند
- استفاده از لولههای مناسب در ساختمانهای بلند: در ساختمانهای بلند، باید از لولههایی با مقاومت بالا در برابر فشار و خوردگی استفاده شود. همچنین طراحی باید بهگونهای باشد که بهراحتی دسترسی به سیستم گاز برای نگهداری و تعمیرات فراهم باشد.
- استفاده از شیرهای قطع اضطراری در طبقات مختلف: در ساختمانهای بلند، بهخصوص در طبقات بالا، باید شیرهای قطع اضطراری در هر طبقه نصب شود تا در صورت بروز مشکل، گاز بهطور سریع قطع گردد.
۹. ملاحظات زیستمحیطی
- کاهش آلودگی: در نصب و نگهداری سیستمهای گاز باید از روشهایی استفاده شود که باعث کاهش آلودگیهای زیستمحیطی شوند، از جمله استفاده از گازهای طبیعی به جای سوختهای فسیلی و طراحی سیستمهای با کارایی بالا.
این نکات، خلاصهای از اصول و الزامات مبحث هفدهم مقررات ملی ساختمان درباره لولهکشی گاز طبیعی هستند که ایمنی، کارایی و حفاظت از محیط زیست را در نظر میگیرند. رعایت این نکات در طراحی و اجرای سیستمهای گاز میتواند از خطرات احتمالی جلوگیری کرده و مصرف بهینه گاز را تضمین کند.